Vun disse Tied

Kumm rin un gah sitten, kumm an miene Siet.
Denn vertellt wi us wat vun disse Tied.
Vun de de sich afplackt un de Sünn wenig schient,
un vun de in eer Palasten, de Profit maakt un grient.

Wi snackt vun us Land, so gröön un so platt,
use Lüüd use Stroom, vun dit un dat.
Wi snackt över Friheit un röögt use Hänn.
Denn eenmal is ok use Angst to Enn.

Wi hebbt usen Droom full Lengen un Moot,
dicht achter de Wulken, de Morgen is rot.
Riet den Muul up, Minsch, un wees nich so sacht.
Dat is dat Enn vun een lange Nacht.

De Minsch is den Minschen denn keen Fiend mehr.
Keeneen böögt den annern sein Nacken to Eer.
Un dat wat wi arbeit hört us alltosamen.
Jedeen hett sein Fräden un seker Utkam'.

Kumm rin un gah sitten, kumm an miene Siet.
Denn vertellt wi us wat vun disse Tied.
Vun de de sich afplackt un de Sünn wenig schient,
un vun de in eer Palasten, de Profit maakt un grient.